Tradiciju pedagogije na harmonici, dugu preko 40 godina, započinje Mića Ivanović u svojoj školi, koju osniva još 1975. godine. Danas tu tradiciju nastavljaju njegovi sinovi, pretežno Nenad Ivanović, koji dostojan svoga oca, nastavlja Mićinu započetu misiju...

Miodrag Mića Ivanović rođen 04.01.1953. godine u selu Vračević kod Lajkovca (Valjevo), već se u svojoj sedmoj godini susreće se sa harmonikom i prvo muzičko znanje stiče kod lokalnog harmonikaša, da bi kasnije sa deset godina, učenje sviranja na harmonici, nastavio kod Milivoja Radovanovića Lisca, iz Valjeva. U svojoj petnaestoj godini života dolazi u Beograd i muzičko usavršavanje nastavlja kod čuvenog Miodraga Todorovića Krnjevca (Mije), našeg najeminentnijeg muzičara srpske tradicionalne muzike, rodonačelnika današnjeg savremenog sviranja na harmonici sa dugmadima. Kao jedan od najboljih Mijinih učenika, mlađe generacije, uspešno nastavlja estradnu karijeru i sarađuje sa tada najpoznatijim pevačima i instrumentalistima našeg regiona. Posle odsluženog vojnog roka u Požarevcu 1975. godine, u želji da sačuva našu tradicionalnu muziku i istu približi mlađim generacijama, otvara školu harmonike „IVANOVIĆ“, gde počinje i njegova pedagoška karijera, koja je pored solističke tada bila u drugom planu. Kroz školu „IVANOVIĆ“ prolaze mnogobrojni đaci, koji veoma uspešno usvajaju veštinu sviranja na harmonici, a mnogi od njih su danas uspešni, poznati i priznati harmonikaši.

Takođe, Mićini đaci još od 1986. godine osvajaju mnogobrojne nagrade na najprestižnijim takmičenjima, širom tadašnje Jugoslavije. Miodrag Mića Ivanović je autor mnogobrojnih kompozicija, prvenstveno srpskih šumadijskih kola, koje snima i izdaje pod okriljem, tada najjače, izdavačke kuće - Jugodisk. Takođe, komponuje i za druge harmonikaše, pre svega za svoje đake. Dobitnik je mnogobrojnih nagrada i priznanja, od strane raznih muzičkih organizacija, širom Srbije. Nažalost, Mića Ivanović je preminuo 2009. godine, ostavivši u amanet mnogima, a najpre svoji sinovima, da baštine i neguju srpsku tradicionalnu muziku, što oni svakako nesebično i čine, prenoseći ljubav prema muzici i harmonici, koja se opravdano smatra najsavršenijim instrumentom, na neke nove generacije.

Predrag i Nenad Ivanović, rođeni 23.11.1980. godine u Beogradu, već sa šest godina ulaze u svet muzike i počinju sa sviranjem na harmonici, učeći kod svog oca Miodraga Miće Ivanovića. Od svoje devete godine aktivni su učesnici na mnogobrojnim takmičenjima, kako na domaćim, tako i na internacionalnim, kao što su „Prva harmonika“ u Sokobanji, „SIWA“, Večernje novosti, Hohner - Trophée National d’Accordéon (Francuska, Pariz), Trophee Mondial (Francuska, Onet Le Châtau Aveyron) i drugim, gde osvajaju značajna i prestižna priznanja, što kao duet harmonika, što kao solisti. Pored oca, koji ih je nesebično učio svim tajnama harmonike i otkrio raskoš srpske tradicionalne muzike, braća Ivanović svoje muzičko obrazovanje i afinitet prema drugim muzičkim žanrovima, stiču i u muzičkoj školi. Najpre u nižoj muzičkoj školi „Jovan Bandur“, a zatim u muzičkoj gimnaziji „Mokranjac“, a potom „Stanković“ u Beogradu, da bi sve to krunisali diplomama muzičke akademije, koju je Nenad završio u Beogradu, a Predrag u Kragujevcu, na odseku za muzičku pedagogiju.

Veoma rano počinju da se bave i pedagoškim radom, i to u školi za harmoniku „IVANOVIĆ“, koju je osnovao njihov otac, a kroz koju su prošli mnogobrojni đaci. Tradiciju prenošenja znanja i veštine sviranja na haronici, braća Ivanović, nastavljaju i danas. Pored tradicionalne „narodne“ srpske muzike, koju neguju kao svoj dominantni muzički pravac, Predragov i Nenadov bogat repertoar čini i tradicionalna muzika drugih krajeva Balkana, kao što je makedonska, bosanska, vlaška, rumunska, bugarska, kao i grčka muzika. Takođe, veoma su im bliski i ostali žanrovi, kao što su valceri, mazurke, polke, romanse, tango, latino muzika, popularna klasika itd, što pokazuje bogatstvo njihovog muzičkog znanja i izraza, koji su zavidnom interpretatorskom nivou.